Θα την βρεις στα πιο περίεργα μέρη.
Θα φοράει τα πιο όμορφα ρούχα της.
Κόκκινο κραγιόν και τα ψηλά της τακούνια.
Θα πίνει, θα καπνίζει, θα χαζογελάει.
Θα σε κοιτάει αλλά δε θα σε βλέπει.
Θα κουνάει το κεφάλι της αλλά δε θα σε ακούει.
Θα σου ζητήσει να περάσει τη βραδιά μαζί.
Το πρωί θα έχει εξαφανιστεί.
Μην την παρεξηγήσεις όμως.
Που και που χρειάζεται λίγη ανθρώπινη επαφή
για να γλυκαίνει την απέραντη μοναξιά της.
Θα περάσει καιρός.
Μπορεί να την ξαναδείς, μπορεί και όχι.
Θα κρύβεται.
Όχι από εσένα, ούτε από τον κόσμο.
Κάθε μέρα κρύβεται από τον ίδιο της τον εαυτό.
Δε θα το παραδεχτεί ποτέ αλλά η μεγαλύτερη της αλήθεια
είναι πως περιμένει κάποιον να την βρει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου